Search This Blog

Wednesday, May 26, 2010

ร้านกาแฟ Route 12 บนถนนสายท่องเที่ยว พิษณุโลก หล่มสัก เพชรบูรณ์

ถนนทอดยาวบนเนินเขาโล่งเตียน สีเขียวอ่อน แก่ เหลือง ส้มสลับสีกันไป ทาบทามด้วยสีฟ้าและสีน้ำเงินของขอบฟ้าบอกอาณาเขตระหว่างแผ่นดินกับแผ่นฟ้า บนถนนสายหล่มสัก กิโลเมตรที่เท่าไหร่คงจะจำไม่ได้ละมั้ง  ผมพบกับร้านกาแฟชื่อ Route 12 สิ่งที่ผมประทับใจเมื่อแรกเห็นร้านกาแฟแห่งนี้ทำให้ผมนึกถึงร้านกาแฟเล็กๆ บนเส้้นทางสายชนบทแห่งหนึ่งในมลรัฐนิวเซาท์เวลล์ ประเทศออสเตรเลีย ซึ่งตั้งอยู่ในหุบเขาเงียบสงบ แต่มีบรรยากาศเย็นสบาย

เมื่อผมเดินเข้าไป ก็รู้สึกชอบบรรยากาศตรงระเบียบด้านหลังของร้านที่มีเก้าอี้นั่งมอบออกไปยังหุบเขาเบื้องหน้าและด้านล่าง เหมือนสวิสเซอร์แลนด์ จริงอย่างที่ใครใครว่า ดินแดนแถบนี้ของประเทศไทยมีภูมิทัศน์และบรรยกาศคล้ายคลึงกับประเทศสวิสเซอร์แลนด์ 

ในร้านแบ่งสัดส่วนไว้อย่างเหมาะสม ง่ายและลงตัว เจ้าของร้านตั้งใจจะจัดเป็นที่พักค้างคืนด้วย แต่ยังไม่เสร็จเรียบร้อยดี  หนาวนัี้คงจะเรียบร้อยดี  หากผ่านมาถามหาเส้นทางและร้าน Route 12 ที่ร้านกาแฟปลัดได้ครับ

Sunday, April 25, 2010

องค์ประกอบย่อยของชีวิตในสังคม

ผมเดินทางไปกรุงเทพ เมืองหลวงที่ยิ่งกว่าคำว่า "วุ่นวาย" อากาศของกรุงเทพที่ร้อนระอุ เพราะไอแดดไม่ถูกดูดซับกลับสะท้อนขึ้นมาจากคอนกรีตหนา ปะทะกับบรรยากาศม่านหมอกควันจากท่อไอเสียเป็นเรือนกระจก สะท้อนกลับลงมาร้อนกว่าเดิม จนต้องคิดว่า ในกรุงเทพคือเตาอบ (มนุษย์)  แต่สำหรับตอนนี้ก็ยังไม่ร้อนเท่ากับอุณหภูมิของการเมืองที่ใกล้จะถึงจุดเดือดเต็มที  

เกริ่นมาพอแล้วครับ  ผมขับออกจากเตาอบมาชานเมืองมุ่งหน้าไปทางทิศเหนือ บนถนนสายวิภาวดี มาจนถึงรังสิต แวะเติมแก๊ส ราคาต้นทาง ลิตรละ 11.90 แต่ถ้าไปเติมที่ภูมิลำเนาเกิด ที่พิ โลก จะเป็นราคา 12.50 หักลบแล้ว ต่างกัน  60 สตางค์  เวลาเติมแก๊สจะต้องถอยตูดเข้าไป (ตูดรถครับ)  เพราะถังแก๊สส่วนมากจะติดตั้งไว้ที่ด้านท้ายของตัวรถ  ในกระเป๋ามีเงินอยู่ หนึ่งพันบาท กับผู้โดยสาร สองท่าน  คือลูกชายของผมเอง  เติมแก๊สเต็มถัง หกร้อยกว่าบาท จะเหลือเงินติดตัว 400 กว่าบาท กะว่าจ่ายค่าอาหารมื้อเย็น กาแฟซักถ้วย คงจะเหลือเงินไว้สำหรับไปทำงานวันพรุ่งนี้ได้บ้าง 

เหลือบไปเห็นแท็กซี่คันหนึ่ง ในจำนวนแท็กซี่อีกหลายๆ คันที่วิ่งไปวนมาเป็นธุระสาระวนกับกิจกรรมคนเสื้อแดง กำลังเติมแก๊ส ผมไม่ได้สังเกตุอะไรมากนัก แต่หันกลับไปอีกครั้งเค้าก็เติมแก็สเสร็จแล้ว  
             ผมสงสัยจึงถามคนขับรถแท็กซี่ว่า " เต็มแล้วเหรอ  เสร็จไวจัง"
             คนขับรถแท๊กซี่   "ครับ เติมร้อยเดียว"
            ผม  " ร้อยเดียวเองเหรอ แล้ววิ่งทั้งวันจะพอหรือ"
            คนขับแท็กซี่  "แค่นี้ก่อนครับ แล้วค่อยเติมใหม่" 
รถผมแก๊สเต็มพอดี ก็ควักแบงค์พันให้ ส่วนรถแท็กซี่คันนั้นออกไปเรียบร้อยแล้ว  ผมหันไปคุยกับเด็กปั๊มแก็ส แต่สูงอายุปาเข้าไปเกือบสี่สิบแล้ว เอ่ยว่า "อย่างนี้แหละ คนขับรถแท็กซี่เค้าจะเติมแค่ไปทำงาน ไปรับผู้โดยสาร ถ้าวิ่งไปแล้วเจอผู้โดยสาร ได้เงินมาจึงจะมาเติมแก๊สใหม่  ผมนึกย้อนกลับมาที่ตัวผมที่ยังพอมีเงินเหลือติดตัวและไม่ได้ไปทำงานหาเงินแต่อย่างใด ตรงกันข้ามกับอีกชีวิตหนึ่งที่ผมเจอมีเงินจำกัดที่จะใช้อย่างอื่นไม่ได้แต่ต้องเติมแก็สเพื่อหารายได้ในวันนั้น ให้พอค่าเช่า ให้พอค่าอาหาร ให้พอเหลือ อย่างน้อยก็หนึ่งร้อยบาทสำหรับเติมแก็สทำงานในวันต่อไป  ความรู้สึกสมเพทเวทนาอย่างจับใจ ย้อนกลับไปนึำกภาพที่สนทนากับคนขับรถแท็กซี่คนนั้น เขาพูดจาน้ำเสียงอ่อนแรง ยิ้มฝืดๆ แววตาหมดหวัง ขณะที่นึกภาพที่ผ่านมา ผมก็ปิดประตูรถและขับรถออกไป

มาได้ไกลพอสมควร ฉุกใจคิดว่า เงินทอนอยู่ที่ใหน  อ้าวผมลืมเอาเงินทองเสียแล้ว  นึกเสียดายอย่างมาก ช่างเป็นวันที่สดใสใจบุญเหลือเกินสำหรับผมที่จะมีเงินเหลือติดตัวกลับต่างจังหวัด ตั้ง สี่้ร้อยบาท แต่ก็ลืมเงินทอน  นึกเสียว่าช่วยเหลือเด็กปั๊มก็แล้วกัน แต่มานึกย้อนอีกครั้งถึงคนขับแท็กซีคราวใด ก็เสียดายที่เงินจำนวนนี้ถ้าจะบริจาคให้ใคร ก็ควรที่จะให้กับคนที่เขาขาดแคลน หรือต้องการมันอย่างมาก คือคนขับรถแท็กซี่ 

มาถึงตอนนี้ท่านคงจะพอนึกออกนะครับว่าระหว่างผม กับ คนขับรถแท็กซี่ เด็กปั๊ม ใครจะน่าสงสารมากกว่ากัน 

Friday, April 16, 2010

สาดน้ำวันสงกรานต์ปีขาล

ในอดีตชาวบ้านร่วมงานสงกรานต์ศูนย์กลางคือวัด และตามบ้านเรือนของประชาชน ปัจจุบันยังคงมีกิจกรรมที่วัด ก่อเจดีย์พระทราย ขนทรายเข้าวัด ผ้าป่า รดน้ำดำหัว ผู้สูงอายุ
ต่อมาเมื่อมีองค์กรปกครองท้องถิ่น ก็เ้ข้ามาร่วมเป็นเจ้าภาพจัดงานร่วมกับชุมชน จัดขบวนแห่ มีกิจกรรมการละเล่นพื้นบ้าน ผมเดินทางร่วมงานจัดงานของเทศบาลเมืองกำแพงเพชร จัดงานบริเวณลำน้ำปิง น้ำใสสะอาด คราคร่ำด้วยผู้คนเนื่องจากบริเวณแม่น้ำปิงเป็นสถานที่เล่นน้ำ จึงต้องมีการออกตรวจความปลอดภัยในน่านน้ำตลอดเวลาด้วย  วันนี้ยังเป็นวันผู้สูงอายุอีกด้วย เพื่อให้สังคมตระหนักถึงความสำคัญของผู้สูงอายุที่อย่างน้อยได้สร้างสิ่งที่ดีไว้ และเยาวชนรุ่นหลังจะได้แสดงความกตัญญูและขอพรผู้ใหญ่เป็นศิริมงคลแก่ตัวเอง  เสร็จพิธีแล้วผมเดินทางไปจังหวัดพิษณุโลกผ่านหมู่บ้านหลายหมู่บ้านมีวัยรุ่นสาดน้ำเล่นกันสนุกสนาน รื่นเริง ผิดกับสถานการณ์ของประเทศปัจจุบันที่มีความขัดแย้งทางการเมืองและวุ่นวายอยู่ในกลางเมืองหลวง

Saturday, March 27, 2010

ผู้สูงอายุกินฟรี เย็นตาโฟหน้าสถานีรถไฟพิษณุโลก

ก๋วยเตี๋ยวเย็นตาโฟ หน้าสถานีรถไฟพิษณุโลก ตั้งอยู่บริเวณวงเวียนรถไฟ อยู่ฝั่งตรงกันข้ามกับโรงแรมรถไฟ  พอเอ่ยถึงโรงแรมรถไฟ คนรุ่นเก่าก็จะรู้จักกัน เนื่องจากว่าในสมัยที่การเดินทางโดยรถไฟยังเป็นที่นิยมพักกันมาก สำหรับร้านก๋วยเตี๋ยวเย็นตาโฟร้านนี้ ลูกค้านิยมมาก เพราะอร่อยและราคาถูก ขวัญใจคนจน  นอกจากนั้น ยังไม่คิดเงินผู้สูงอายุอีกด้วยครับ แต่ร้านจะเปิดขายเฉพาะตอนกลางคืนเท่านั้น 

บังเอิญวันหนึ่งผมพาคุณแม่ไปซื้อของในเมืองพิษณุโลก ก็เลยแวะทานก๋วยเตี๋ยวเย็นตาโฟหน้าสถานี ตอนคิดสตางค์ เจ้าของร้านเจรจากับเด็กในร้านได้ยินแว่วแว่วว่า "มีคนสูงอายุ ไม่เก็บเงิน" และหากท่านเดินทางมาท่องเที่ยวที่เมืองสองแควแห่งนี้ อย่าพลาดโอกาสแวะมาทานก๋วยเตี๋ยวเย็นตาโฟที่หน้าสถานีรถไฟจังหวัดพิษณุโลกนะครับ อ้อ อย่าลืมนำคนสูงอายุมาด้วยนะครับ และระหว่างรับประทานก๋วยเตี๋ยวท่านจะได้มองดูความเป็นอยู่ของคนพิ โลก บางทีผู้สูงอายุอาจจะได้นั่งมองดูการเปลี่ยนแปลงของเมืองไปด้วย

Tuesday, March 23, 2010

"ไม่เอาบิ๊กซี"

จังหวัดกำแพงเพชรเป็นเมืองที่อาจจะเรียกได้ว่าเกือบจะปิดมาหลายสิบปี  ในระยะหลังมามีการเติบโตทางด้านการท่องเที่ยวทำให้เกิดโรงแรม ร้านอาหาร รีสอร์ท จำนวนมาก มีนักท่องเที่ยว ผ่านมาพักค้าง และเที่ยวชมโบราณสถาน อุทยานประวัติศาสตร์ (Historical Park) อายุกว่า 700 ปี ที่อดีตเคยรุ่งเรืองในสมัยอาณาจักรสุโขทัย อีกทั้งยังมีสถานท่องเที่ยวที่เป็นธรรมชาติ อาทิเช่น อทุยานแห่งชาติคลองวังเจ้า อุทยานแห่งชาติคลองลาน ซึ่งมีที่พักและน้ำตกคลองลานที่มีชื่อเสียง 

ด้วยเหตุที่มีผู้คนเข้ามาเยือนมากขึ้น ทำให้ความต้องการในการค้าขายและธุรกิจอื่นที่เกี่ยวข้องได้ขยายตัวและตอบรับการเติบโตทางการท่องเที่ยว การขยายตัวทางการค้าและธุรกิจที่เติบโตขึ้น ทำให้เป็นเป้าหมายสำหรับธุรกิจการค้าปลีกและการค้าส่งขนาดใหญ่ ที่ต้องการเข้ามาลงทุนในจังหวัดกำแพงเพชร  พ่อค้าและนักธุรกิจท้องถิ่นเมื่อรู้ข่าวการจะเข้ามาดำเนินธุรกิจของบริษัทใหญ่อย่างเช่น Macro, Lotus, หรือ  Big C  เริ่มไหวตัวและต่อต้านการตีหัวเข้าบ้านของบริษัทยักษ์ใหญ่ข้ามชาติ(Multi-National Corporations) 

ความคิดเห็นของชาวเมืองแตกแยกเป็นสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งสนับสนุนการเข้ามาของบิ๊กซี เนื่องจากต้องการให้เกิดการแข่งขัน มีภาษีเข้ามาในท้องถิ่น สนับสนุนการมีงานทำของท้องถิ่น  กระแสเงินสดเคลื่อนไหวสะพัดในท้องถิ่น และจะเป็นสิ่งชักนำเอาความเจริญด้านอื่นๆ เข้ามา และดึงดูดนักท่องเที่ยวที่มาใช้ชีวิตในเมือง ส่วนอีกฝ่ายหนึ่งต่อต้านการเข้ามาของบริษัทขายปลีกขนาดใหญ่ทุกรูปแบบ ด้วยเหตผลที่จะเป็นตัวการทำลายเศรษฐกิจท้องถิ่น ร้านค้าปลีกรายย่อยของพ่อค้าและนักธุรกิจก็จะขายไม่ได้  นอกจากนั้น ยังจะทำให้วัฒนธรรมความเป็นอยู่ของคนในเมืองที่เคยอยู่อย่างเรียบง่ายต้องเปลี่ยนไป วัฒนธรรมต่างชาติที่มาจากสินค้าและบริการต่างๆ ถูกทำลายและวิถีชีวิตของผู้คนก็จะเปลี่ยนแปลงไปจนถึงสังคมเสื่อมโทรม อาชญากรรมจะเพิ่มมากขึ้น เงินที่คิดว่าจะเป็นรายได้ของท้องถิ่นจะถูกนำกลับไปให้กับบริษัทแม่ของบิ๊กซี  คนงานที่คิดว่าจะเป็นคนท้องถิ่นกลับเป็นพนักงานที่มาจากต่างจังหวัด  ฯ ล ฯ

วันที่ 24 มีนาคมชาวบ้านและแกนนำจำนวนมากกว่า 500 คน เดินทางมาเรียกร้องหน้าเทศบาลเมืองกำแพงเพชรเพื่อคัดค้านไม่ให้เทศบาลอนุญาตให้บิ๊กซีมาก่อสร้างในเขตเทศบาล  สำหรับการพิจารณาอนุญาตให้บิ๊กซีเข้ามาตั้งได้เกี่ยวข้องกับหลายฝ่าย ผู้ว่าราชการจังหวัดจึงให้มีการทำประชาพิจารณ์เนื่องจากเห็นว่าเป็นเรื่องที่มีผลกระทบต่อประชาชนจำนวนมาก  ซึ่งเทศบาลเมืองกำแพงเพชรจะจัดให้มีการทำประชาพิจารณ์ในวันอาทิตย์ที่ 28 มีนาคม ณ หอประชุม มหาวิทยาลัยราชภัฎกำแพงเพชร  

Tuesday, March 9, 2010

มอบเบี้ยยังชีพคนชรา คนมอบถูกคนชราช่วยเหลือ

วันนี้มีโอกาสร่วมคณะเทศบาลเมืองกำแพงเพชรมอบเบี้ยยังชีพคนชรา ชุมชนเกาะทวี ชุมชนอนันตสิงห์ ชุมชนวัดคูยาง ชุมชนเกาะแขก เจ้าหน้าที่กองสวัสดิการสังคม พี่ยืนยงค์จัดแจงตระเตรียมพื้นที่ นัดหมายผู้สูงอายุ ประสานงานผู้นำชุมชน จัดสถานที่สำหรับคนชรารอรับเบี้ย จัดเตรียมตรวจสอบรายชื่อ นัดหมายผู้บริหารท้องถิ่นเป็นผู้มอบ  การแจกเบี้ยเป็นไปตามนโยบายของรัฐ และท้องถิ่นเองก็อยากจะดูแลคนในท้องถิ่นด้วยเช่นกัน ทุกคนเต็มใจอย่างเต็มที่

ขณะที่มอบเบี้ยยังชีพกัน คนรับก็มีความสุข คนให้ก็มีปิติยินดี  กำลังแจกเบี้ยกันเพลินเพลิน ผมหันไปเห็นคุณพี่ยืนยง หน้าซีดเป็นลม คนแก่มะรุมมะตุ้มช่วยกันพัดวี จ่อยาดม ยาลมยาหม่องให้  คุณยายแกก็ขมีขมัน จ่อยาดม ส่ายไปมาใกล้จมูกพี่ยืนยง ชายสูงใหญ่ บึกบึน ตอนนี้ต้องนั่งหมดสภาพให้คนชราดูแลรักษา เยียวยา  เสียงคุณยายพูดว่า "มันต้องอุดไว้ในจมูกอัดยาดมเข้าไป จะได้หายไวไว"  เป็นภาพที่ผมอดบันทึกไว้ไม่ได้  ขอบคุณทุกท่าน ขอบคุณคุณยายที่ดูแลรักษาคนของผม

Friday, March 5, 2010

บะหมี่น้ำและราดหน้าตลาดต้นโพธิ์


ตลาดต้นโพธิ์ที่จังหวัดกำแพงเพชรเป็นตลาดชุมชนมานมนาน เก่าแก่ดั้งเดิม อยู่ใก้ลกับประตูเมืองกำแพงเพชร ตลาดแห่งนี้ในตอนเช้าจะมีชาวบ้านหาบของมาขาย มีผักสดบ้าง ปลา น้ำพริก ไก่ ขนม สารพัด  เป็นที่ที่ผมเห็นคนเมืองกำแพงเพชรมาจ่ายตลาดตอนเช้ากัน ทักทายกัน ยิ้มแย้มแจ่มใส พอสายหน่อยตลาดเช้าแห่งนี้ก็อัตรธานหายไป หลังจากนั้นคนงานเก็บขนขยะของเทศบาลก็จะมากวาดเก็บจนสะอาดเหมือนเดิม แล้วตกเย็นพ่อค้าแม่ขายอีกชุดหนึ่งก็จะพากันเอาของมาขายกันอีก คราวนี้เป็นก๋วยเตี๋ยวบ้าง นมปั่น ใส้กรอก ลูกชิ้นย่าง ขนมหวาน  สมัยที่ผมยังหนุ่มๆ มักจะมานั่งสั่งน้ำผลไม้ปั่นอยู่เป็นประจำ แล้วก็นั่งดูสาวๆ ไปด้วย  ผ่านมาเกือบยี่สิบปีแล้ว ตลาดแห่งนี้ก็ยังคงเสน่ห์ของความเป็นตลาดชุมชนและบรรยากาศความอบอุ่นของคนเมืองกำแพงเพชร ที่สะท้อนให้เห็นวิถีชีวิตของคนเมืองกำแพงเพชรอย่างแท้จริงต้องมาสัมผัสกับตลาดเช้าต้นโพธิ์และก๋วยเตี๋ยวบะหมี่ตอนค่ำ ราดหน้าตอนเย็นครับ